VOOR PAPA!

Lieve Rein , 

omdat je de kids zo mist, hier een paar foto's van de afgelopen week.

Fiene op haar nieuwe fiets!  Dankjewel  Pap!

Fiene haar eerste tapdance class! Jammer, dat ze thuis op m'n houten vloer aan het oefenen is!
Fiene's party op school.
Fiene en Benjamin op de pier in Santa Monica!
Thijmens teamfoto The Padres! Gelijk gespeeld 16/16.
Kus , Love you!

SPIDERMAN!

DANK VOOR HET LACHEN, LIEFS DAAN!

EEN WEEKEND OM NOOIT TE VERGETEN!

Donderdag middag om 15.30 stond ik in mijn carrotlook met gewassen haren keurig te wachten op de fam. Dietz.

Helaas hadden ze geen meewind gehad!

Tijdens het wachten nog even een kletsje met mijn oom die in Santa Barbara woont , toevallig moest hij ook iemand ophalen.

Of ik de weg naar Santa Barbara niet kon vinden!?

Ga dan maar eens uitleggen dat je druk bent en een bezoek aan je oom niet bovenaan op het TO DO lijstje staat.

Eindelijk gered door de fam. Dietz kon ik vriendelijk en toch snel afscheid nemen en in de

armen van mijn vriendjes vallen.

Die avond stond er meteen een tripje La Lakers op het programma!

Vraag me niet of ze hebben gewonnen .....

De grootste fan was Thijmen ......

Vrijdag natuurlijk een ontbijt bij The Urth Cafe en de sportschoenen aangetrokken

om zo snel mogelijk zoveel mogelijk winkels in en uit te gaan.

Nadat Rein wat telefoontjes had gedaan heeft hij ons verlost van het andere mannelijk geslacht dat aan ons been hing!

Heerlijk want met mannen kunnen we gewoonweg niet winkelen.

Waarom niet?

1 ze hebben geen geduld

2 het zijn net verkopers ......alles staat je ineens leuk.

3 na een uur gaat het kaarsje uit

4 alles is te duur

Lunch bij E Baldi waar de mannen weer mochten aanschuiven , want das dan wel weer erg gezellig.

Daarna als een speer weer de andere kant op.

Een bezoekje aan Anastacia De wenkbrauwkoningin, en tot sluit winkel in en uit.

's Avonds sloten de fam. Hannema en Van Trojen zich ook aan!

Gegeten bij de Little Door een ontzettend gezellig restaurant met een Franse sfeer.

Daarna naar de hotspot van L.A. de VILLA .

De beste tafel! Alleen jammer dat het deze avond effe geen hotspot was!

We waren nagenoeg de enige binnen maar dat mocht

de pret niet drukken.

Iedereen was natuurlijk erg moe na de reis- en dan meteen door.

Gelukkig maar, ze waren zo niet meer zo scherp op de slaapplaats.

Het was het weekend van de hotels testen. Voor de eventuele volgende bezoekers goed nieuws; we weten in ieder geval waar jullie NIET moeten slapen. Zaterdag een heerlijk ontbijt met de kinderen en daarna zonder kids vertrokken naar New Port Beach.

De Turkse opstelling in de auto's.
Enorm gelachen. Vraag me niet meer om wat maar het was erg gezellig.

Aangekomen hadden de mannen zich al in hun golf-outfit gestoken en gingen wij lunchen.

Na een heerlijke strandwandeling en een gezellige avond de dag afgesloten !

Zondag met de meisjes de spa ingedoken en de mannen liepen nog een rondje golf.

Tijdens de lunch hebben we Rein erg geholpen met de cast voor z'n film!

Na een borrel bij ons thuis gegeten bij Koi , altijd lekker.

Maandag ontbijt, shop , lunch strand, shop en Bart en Simone uitgezwaaid.

Een pizza op Shadow Hill Way gegeten .

Dinsdagochtend hadden de kinderen de tafel versierd voor mamma en werd ik wakker met heel veel lieve smsjes en mailtjes. Ik was echt jarig.

Sjoerd en Martine hebben een bezoekje gedaan aan het Museum en Theo heeft de Ralph Lauren shop nog even bezocht en ik zat in de auto met een taart op mijn buik omdat Maris haar telefoon ergens had laten liggen !

Uiteindelijk hadden we onze afscheidslunch cq verjaardagslunch aan het zwembad van het Beverly Hills hotel.

De kinderen konden heerlijk even zwemmen . Ik werd verwend met kadootjes zelfs in Nederland was aan mij gedacht (thanks Pas.).

Nadat Martine een bijna doodervaring had, toen ze bijna stikte in haar slokje wijn omdat ze moesten lachen om Sjoerd (kan je om hem lachen dan!?),

vertrok iedereen vanaf ons huis richting vliegveld , inclusief mijn man!

Dit was nou niet echt een leuk moment!

TOT OVER 10 WEKEN!!! IK GA JULLIE ENORM MISSEN.

...............................KUS DAAN

Mijn Bijna Dood Ervaring

Het scheelde niet veel of ik had mijn nek gebroken... Op een woeste Pacific ben ik er samen met Thijmen- als enige 2!!- er tóch op uitgegaan...

Surfen.

Ik had mijn broer Jur al eens les gegeven in Santa Cruz vorig jaar met veel succes, de surfers daar hebben er het nog over!!
Maar dat is niets vergeleken met het ruige Santa Monica...
Een golf van wel 30 voet sloeg over me heen..en voordat ik besefte wat er gebeurde, hing ik al ondersteboven op de bodem, mijn nek die geplet werd tegen het zand...

Met gevaar voor leven zwom ik door de branding terug naar mijn vrouw op het strand die zo bezorgd was omdat ze me al 10 minuten niet boven water had zien komen..Toen ik bij haar aan kwam strompelen...huilde ze van blijdschap dat ik er nog was....
'' Je leeft!..'' is alles wat Daan uit kon brengen...
Laat dat een les zijn:

Surfen is gevaarlijk, maar we geven niet op.
Nooit!

Het is net leren fietsen............Rein!

15 maart 2009.

Het is zondag, prachtig weer, strak blauw en ongeveer 25 graden.

Dat heeft ons doen besluiten naar het strand te gaan.

Alle kids in de Jeep en de ballen, handdoeken en zwembroeken mee.

Rein had voor vandaag besloten eindelijk eens in de voetsporen van broer Jurriaan te treden. We zouden gaan golfsurfen. Het vinden van een geschikte winkel in Santa Monica is het makkelijkste gedeelte van dat traject.

Al snel hadden we Rein in een pak gehezen waarna bleek dat mijn man in goede gezondheid is maar zichzelf best nog wat vaker mag gaan opdrukken.Ook Thijmen werd ook in een pak gewurmed , dat vond hij natuurlijk geweldig. Om eerlijk te zijn , het stond hem beter!

Bodyboard for Thijmen en een grote plank voor Rein. Er werd Rein nog wat instructies gegeven want de verkoper was er inmiddels wel achter, nadat ze beiden hun pak achterstevoren aan hadden gedaan, dat dit geen Pro's waren:

1 handen boven je hoofd wanneer je boven water komt , je weet nooit waar je board is.

2 pas boven komen wanneer je voelt dat je board ver van je af is dat voel je door het touw aan je been bevestigd aan het board, daar staat dan dus spanning op.

3 nooit achter een ander surfer gaan staan zitten zwemmen wat je ook doet, je moet er altijd omheen....

De aandacht van Rein lag allang bij een ander probleem , hoe krijg ik alle boarden plus mijn familie in een auto.

Ik had inmiddels de vraag gesteld of ze ook helmpjes hadden , na het aanhoren van dit hele verhaal. Dat was niet zo nodig voor die kleintjes met een bodyboard. Nee, meneer ik bedoel voor mijn man.................!

Op naar het strand. Geen surfer te zien............

Waar zijn ze ....?

Rein surfers liggen meestal s'morgens om 7 uur in het water!

Fiene en

Benjamin keken toe!

Vol goede moed liepen mijn twee grote mannen het water in.

Thijmen had er zin in , voordat ik Fien en Ben van hun schoenen had verlost , hoorde ik al een dolenthausiaste Thijmen . Ik keek op en zag die kleine keihard op z'n bodyboard met de golf meegesleurd worden. Hij vond het geweldig en rende meteen terug het water in. Nog geen twee seconden later komt Rein het water uit ........z'n hoofd onder het bloed. Sorry, maar mij eerste reactie was dat ik het bijna in mijn broek deed van het lachen.

De eerste de beste golf die hij te pakken kreeg had hem meegesleurd onder water tegen de bodem van de zee. Zie resultaat.........

Het bleek echter niet echt grappig te zijn, na toch nog even twee golfen gepakt te hebben hield hij het voor gezien.

''s Avonds in bed begon de pijn in de nek toch wel wat erger te worden.

"Schat ik raak toch niet verlamd?", ''Nee, lieverd alles komt goed'' . Stilletjes kwam ik natuurlijk niet meer bij!

Liefs Daan

IN & OUT...............

Lieve allemaal....

Ik was inderdaad afgelopen week een paar dagen in Nederland. Maar m'n schema was zo druk dat het voor mij onmogelijk was om iedereen te zien. Aangekomen op maandag 9 maart had ik meteen een afspraak bij Leco om de uitgegroeide L.A. look wat op te frissen. Na een snel bezoekje aan Laren, waar het een en ander NIET was gedaan zoals ik graag had gezien, opgefokt weer terug richting Amsterdam. De kleine Voerman vierde haar Mega Mindy verjaardag en die kon ik natuurlijk niet overslaan.
Na snel een hapje gegeten te hebben in Le Garage, op tijd naar bed. Ik heb werkelijk alle uren van de nacht meegekregen. Niet een oog dicht gedaan. Daar zat ik dan om 5 uur aan de keukentafel een lijstje te maken wat er allemaal gedaan moest worden aan het huis (nesteldrang)
Om 8 uur had ik natuurlijk vreselijk veel zin om te gaan slapen !

Jammer, de auto stuurde naar Halfweg waar ik een fotoshoot had voor de KWF. Dit jaar ben ik gevraagd om het gezicht te zijn in de strijd tegen borstkanker. Dat houdt in het ontwerpen van een geluksarmbandje en zoveel mogelijk van die bandjes verkopen. De opbrengst wordt gebruikt om wetenschappelijk onderzoek te doen naar borstkanker. Dit gaat um ongeveer worden.
Prachtig doel waar ik graag aan meewerk.
Nadat ik me door de shoot had gevochten stonden er nog 8 journalisten te wachten. Om 6 uur zat het erop , moe maar voldaan in de taxi, waarin ik m'n laatste telefonische gesprek had .

P.Voerman opgehaald en door naar schiphol, daar de vlucht naar Nice genomen en om 1 uur s'nachts zat ik heerlijk met Pascalle aan een wijntje. Doodmoe natuurlijk.
Woensdag 11 uur uit bed getrokken door Pascalle , natuurlijk veel te laat maar mevrouw Voerman vond dat ik wel wat slaap kon gebruiken en gelijk had ze .
We kunnen bijna zwemmen..................
Twee dagen St tropez, niet op het strand aan de wijn maar hard gewerkt om ons huis voor de zomervakantie af te krijgen. Camero de aannemer moet dat gaan doen!!!!!!


Donderdag 6 uur door Pascalle in de auto getrokken richting vliegveld. Mijn smeekbede onderweg om een plasstop werden niet gehoord , daar was geen tijd voor, dat was maar goed ook want nadat ik een rij van 80 nederlanders volledig negeerde door meteen naar de baliemedewerkster te lopen bleek dat ik nog 1 minuut had om in te checken. ( de rij Nederlanders had de vlucht van een uur later)
Ook het douane traject heb ik niet volgens de regels afgewerkt, die rij werd op dezelfde manier genegeerd , een zwangere buik doet dan wonderen. Ik kwam weg met het verhaal dat ik zo nodig moest plassen , inmiddels was dat ook echt zo.
Binnen 5 min zat ik in het vliegtuig richting Rotterdam! 12 uur Laren .
Vrijdag ochtend ziekenhuis en daarna twee belangrijke bouwvergaderingen.
S'avonds snel een hapje gegeten en moe maar voldaan naar bed.
Zaterdagochtend nog even Laren recht gezet en richting schiphol!
Het was een geweldige productieve week maar ook erg vermoeiend. Na 10 uur filmpjes kijken stond ik al weer aan de grond in L.A. waar ik meteen met de taxi richting baseballveld ben gegaan waar Rein met de kinderen was. Heerlijk , ze hadden me gemist....




Liefs Daan

And The OSCAR goes to...

PADRES!

'2, 6 eight, Who do we aprreciate ASTROS, ASTROS!'

Dat zit zo:

Vandaag was een grote dag. En een zeer vroege zondagmorgen...

Om half acht stond paps naast zijn bed, want...vandaag speelt Thijmen zijn eerste wedstrijd in de Beverly Hills Little League met zijn team de PADRES, tegen de ASTROS.

Aanvang 8.15am.
Das vroeg.
Zeker als je de avond ervoor een (leuk!!) dinertje hebt gehad met Leon de W. en Jessica D. bij Giorgio Baldi's in the Palisades.

Zij zijn ook afgelopen zomer hier komen wonen (Malibu) en het was leuk ze te ontmoeten en te ouwehoeren over Amerika, De constitutie, Ayaan, scholen, kinderen, Bush, films en nog veel meer. Oh ja...en over complotten!..

(Mijn punt over Amerika en Het Machtige Landschap kwam niet echt over.

Daan dacht dat ik gek geworden was.)

Anyway, Thijmen was geloof ik al om 7 uur wakker; is natuurlijk ook een Groot Evenement; zijn eerste baseball wedstrijd.

Uniform aan (prachtige pakken hebben die little leaguers!!) en wij samen naar hun homefield ergens aan La Cienega hier in wonderful 90210.

Daar gaan we..

Baseball is een serieuze aangelegenheid

Ook voor de kleintjes.

Er wordt gecoached, ge-refereed, aangemoedigd en geapplaudiseerd..

Ook als de kindjes er geen hol van kunnen.

GOOD JOB, Sammy!

THAT'S IT, ONE MORE TIME!

En dat aan 1 stuk door.

(Thijmen heeft een punt gemaakt en ik moet zeggen, deze papa was wel errug trots.

Hij doet het toch maar.

In zijn mooie tenu-tje!)

Het mooie is dat door al die aanmoedigingen en aandacht door de 0uders om het veld heen, de kindjes het ook uitermate serieus nemen en zich even professional voelen. Prachtig om te zien.

Ondertussen ging ik ging even op onderzoek uit.
Ik liep wat rond om te kijken waar we nu exact waren.
Hoort dit veldje nu bij een kerk...?

Het lijkt erop...
Maar neen...
Dit gebouw met tuin (onze home-turf) is het hoofdkantoor van The Academy of Motion Picture Arts and Sciences..
De organisatie die de OSCARS organiseert en uitgeeft. Het machtigste orgaan in Hollywood.
Daar speelt mijn kleine grote man zijn baseball wedstrijdjes..

En daar voelt hij zich even A Rod. (vóór de steroids...) En doet hij net alsof hij in een groot stadium aan het spelen is...

'The Oscar goes to Thijmen James Oerlemans for his wonderful performance as a baseball player, who, in his pursuit of being baseball's best, overcomes the hurdles of growing up in a new environment...'

Applaus,

Applaus.

Go Thijmen!