Ik was inderdaad afgelopen week een paar dagen in Nederland. Maar m'n schema was zo druk dat het voor mij onmogelijk was om iedereen te zien. Aangekomen op maandag 9 maart had ik meteen een afspraak bij Leco om de uitgegroeide L.A. look wat op te frissen. Na een snel bezoekje aan Laren, waar het een en ander NIET was gedaan zoals ik graag had gezien, opgefokt weer terug richting Amsterdam. De kleine Voerman vierde haar Mega Mindy verjaardag en die kon ik natuurlijk niet overslaan.
Na snel een hapje gegeten te hebben in Le Garage, op tijd naar bed. Ik heb werkelijk alle uren van de nacht meegekregen. Niet een oog dicht gedaan. Daar zat ik dan om 5 uur aan de keukentafel een lijstje te maken wat er allemaal gedaan moest worden aan het huis (nesteldrang)
Om 8 uur had ik natuurlijk vreselijk veel zin om te gaan slapen !
Jammer, de auto stuurde naar Halfweg waar ik een fotoshoot had voor de KWF. Dit jaar ben ik gevraagd om het gezicht te zijn in de strijd tegen borstkanker. Dat houdt in het ontwerpen van een geluksarmbandje en zoveel mogelijk van die bandjes verkopen. De opbrengst wordt gebruikt om wetenschappelijk onderzoek te doen naar borstkanker.
Dit gaat um ongeveer worden.Prachtig doel waar ik graag aan meewerk.
Nadat ik me door de shoot had gevochten stonden er nog 8 journalisten te wachten. Om 6 uur zat het erop , moe maar voldaan in de taxi, waarin ik m'n laatste telefonische gesprek had .
P.Voerman opgehaald en door naar schiphol, daar de vlucht naar Nice genomen en om 1 uur s'nachts zat ik heerlijk met Pascalle aan een wijntje. Doodmoe natuurlijk.
Woensdag 11 uur uit bed getrokken door Pascalle , natuurlijk veel te laat maar mevrouw Voerman vond dat ik wel wat slaap kon gebruiken en gelijk had ze .
We kunnen bijna zwemmen..................Twee dagen St tropez, niet op het strand aan de wijn maar hard gewerkt om ons huis voor de zomervakantie af te krijgen.
Camero de aannemer moet dat gaan doen!!!!!!Donderdag 6 uur door Pascalle in de auto getrokken richting vliegveld. Mijn smeekbede onderweg om een plasstop werden niet gehoord , daar was geen tijd voor, dat was maar goed ook want nadat ik een rij van 80 nederlanders volledig negeerde door meteen naar de baliemedewerkster te lopen bleek dat ik nog 1 minuut had om in te checken. ( de rij Nederlanders had de vlucht van een uur later)
Ook het douane traject heb ik niet volgens de regels afgewerkt, die rij werd op dezelfde manier genegeerd , een zwangere buik doet dan wonderen. Ik kwam weg met het verhaal dat ik zo nodig moest plassen , inmiddels was dat ook echt zo.
Binnen 5 min zat ik in het vliegtuig richting Rotterdam! 12 uur Laren .
Vrijdag ochtend ziekenhuis en daarna twee belangrijke bouwvergaderingen.
S'avonds snel een hapje gegeten en moe maar voldaan naar bed.
Zaterdagochtend nog even Laren recht gezet en richting schiphol!
Het was een geweldige productieve week maar ook erg vermoeiend. Na 10 uur filmpjes kijken stond ik al weer aan de grond in L.A. waar ik meteen met de taxi richting baseballveld ben gegaan waar Rein met de kinderen was. Heerlijk , ze hadden me gemist....
Liefs Daan
No comments:
Post a Comment